6/13/2009 12:47:00 μ.μ.

(17) Comments

Ο Hγέτης

- πρέπει απαραιτήτως να διευκρινήσω,
ότι η κεφαλαιοαγορά,οι εταιρείες Μίντια,ΜΚΟ

και λοιπές οργανώσεις
βοηθείας -η- καταστροφής
ανήκουν
στα κατωτέρω αναφερόμενα
συγγενή είδη θηλαστικών -



ανίατοι ψηφολάγνοι
(ψηφοφόροι και ψηφοθήρες και ειδικοί επ' αυτής ,
της μυστικής και ανώνυμης ψήφου..)
όλων των κωμάτων
(το κώμα ,του κώματος του πνευματικού/μακακία)
έχουν σαν είδωλο λατρείας τον Ηγέτη,
(τον επονομαζόμενο και Ηγεμώνα..λολ)
Ο Ηγέτης πρέπει να έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Δύναμης
ανώτερης και κατώτερης ,
(δες...στα απόκρυφα ευαγγέλια και στους βίους των αγίων πολιτικών όπως
βενιζέλος,πάγκαλοι,παπάγος,ανδρέας,ζαχόπουλος,πάκης,
Topolanek και τελευταίa Σίλβιο Berlusconi...)
από τα οποία ένα είναι το βασικό , απαραίτητο/θεμέλιο
για την εκλογή/αναγνώρησή του και την επιβολή του
στην οχλοκρατούμενη μάζα των κρυπρολάγνων..,
ο κανιβαλλισμός.
Η κτηνώδης συμπεριφορά των διπόδων που ονομάζεται κανιβαλλισμός
συναντάται μόνον στα συγγενή είδη
των χιμπατζήδων και των ανθρώπων πρωτίστως
(δες... το σύνολο των οπαδών των ανωτέρω πολιτικών αγίων...λολ)
και σε κανένα άλλο.

Κάτω από αυτές τις φυσικές ιδιότητες και συνθήκες
(δες... πανούκλα και χολέρα τον μεσαίωνα)
ο κανιβαλλισμός
έγινε το αναγκαίον χαρακτηριστικόν του ηγέτη
ανά την υφήλιον και αφήλιον
(δες...επαφές τρίτου τύπου...)
κοινωνίαν....
γι' αυτό ακριβώς αγαπώ και
λατρεύω το να είμαι Ευρωπαίος...:-P

17 Responses to "Ο Hγέτης"
grsail said :
13 Ιουνίου 2009 στις 2:49 μ.μ.
Η ιστορία κατανοείται μόνο ως ζωντανή ανθρώπινη δημιουργία και όχι ως υπόθεση κάποιων δήθεν «γεννημένων ηγετών», ή ως ψευδο-ιστορική μεταφυσική.

Στη δική μου αντίληψη, τα οράματα των εθνών ή των λαών σφυρηλατούνται από την πραγματικότητα, τις συνθήκες και τις ειδικές αναγκαιότητες κάθε εποχής. Στην διαμόρφωσή τους πάντοτε λαμβάνουν μέρος οργανωμένα ή όχι μεγάλες ομάδες ή πληθυσμοί.

Οι ηγέτες που ξεπετάγονται ξαφνικά από την κούνια τους δημιουργούν οράματα και γράφουν την ιστορία μάλλον αποτελούν φιγούρες φτηνών μυθιστορημάτων που πωλούνται στα περίπτερα.

Ο Σίλβιο και οι παρόμοιοι αποτελούν απλώς θλιβερές καρικατούρες του εαυτού μας !
13 Ιουνίου 2009 στις 3:06 μ.μ.
εννοείς δηλαδή..,
ότι 129 Κοινωνικοπολιτικοθρησκευτικές Ενώσεις
Σωτηρίας της Ψυχής και του Πνεύματος του Είδους
λανθάνουν..!?!
Δώσε μας κάποια ,εξήγηση/ερμηνεία της θέσεώς σου,
σε παρακαλώ..:-))
grsail said :
13 Ιουνίου 2009 στις 3:48 μ.μ.
Το πλέον αγαπημένο μου παράδειγμα :

η εκστρατεία του κου Αλέξανδρου Φιλίππου (*) είχε προετοιμαστεί, κοινωνικά, πολιτικά και στρατιωτικά πριν ο ίδιος γεννηθεί !

(*) με αυτό το όνομα συνήθιζε να υπογράφει ...
tiktos said :
13 Ιουνίου 2009 στις 8:19 μ.μ.
Πως είναι ένας ηγέτης;
Πρέπει να έχει ωραία παρουσιαστικό,να εκπέμπει κάτι,κάτι που δεν το έχει ο γιωργάκης ο κωστάκης ο πάκης και όλα τα -ακης.
Πρέπει να σου μεταδώσει το σθένος του το ηθικό του την αλήθεια του,να το πιστέψεις να πρωτάσει τα στήθη του πάντα πρώτος και μπροστά στους αγώνες
βλέπε Τσε,Άρη,Παναγούλη.
Και φυσικά τους τρώει η μαρμάγκα,ξέρωντας και οι ίδιοι ότι αυτό θα συμβεί.

ΚΑΝΙΒΑΛΛΙΣΜΟΣ=βλέπε τους πανυγηρισμούς των οπαδών των δύο υπερκωμάτων μετά τις ευρωεκλογές.
13 Ιουνίου 2009 στις 8:35 μ.μ.
@grsail..,
... με αυτό το όνομα συνήθιζε να υπογράφει ...
και εγώ..,
θεωρώντας τον πατέρα μου
ως Κύριο υπεύθυνο των πράξεων μου
το ίδιο κάνω..:-))

όσον αφορά τις προετοιμασίες
της Κοσμικής εξουσίας,
εννοείς....,
ότι οι αθηναίοι ,εξ επί τούτου επαίδευον,
τον Αριστοτέλιο διδάσκαλον του Αλεξάνδρου..?!?!?

@tiktos
ο ηγέτης περιγράφεται παραστατικά
και στην καινή διαθήκη....
ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΙ-ΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ-ΑΦΑΝΙΣΜΟΙ
των εχθρών και των γειτώνων...
(δες.Ηρώδης-Σαλώμη-Ιωάνης ο Βαπτιστής...)
tiktos said :
13 Ιουνίου 2009 στις 8:43 μ.μ.
ΝΑΙ αλλά δεν εννοώ αυτού του είδους
13 Ιουνίου 2009 στις 9:15 μ.μ.
το ξέρω τίκτο..;-)
αλλά αυτοί που το παίζουν
ηγέτες ,ντε και καλά,
και σωτήρες του έθνους όπως
οι προαναφερόμενοι της επικρατείας,
έχουν όλοι τους τις κακιές συνήθειες της
Σαλώμης..:-))
grsail said :
13 Ιουνίου 2009 στις 10:27 μ.μ.
Ο πατέρας το Φίλιππου μαζί με τους παιδικούς του φίλους τους κουνιάδους και τους μπατζανάκηδες (την 'αυλή' του δηλαδή) άρχισε να σχεδιάζει παίζοντας στις πεδιάδες της Πέλλας την Μακεδονική φάλαγγα. Η συγκέντρωση της εξουσίας στον οίκο των Μακεδόνων μετά την 'πτώση' της Αθήνας έμεινε ως έργο ζωής για τον Φίλιππο, είχε όμως τους πόρους και τα εργαλεία.

Η σεμνότατη (αν σκεφτείς τις συνθήκες) αποστολή του Αλέξανδρου στην Αθήνα και η εμφάνισή του ως ενσαρκωτή της πρωτόγνωρης εθνικής συγκέντρωσης των Ελλήνων με την παράλληλη από την πλευρά του επίδειξη μεγάλου σεβασμού προς την πόλη της Αθηνάς δεν ήταν καθόλου τυχαία. Η πανίσχυρη Ελληνική ‘επικράτεια' είχε έναν μοναδικό όρο επιβίωσης : την επικράτηση επί των Περσών. Των προαιώνιων και _επικίνδυνων_ ανταγωνιστών

Η διεργασία που περιέγραψα συνοπτικά ολοκληρώθηκε μέσα σε πολλές δεκαετίες στο κοινωνικό, στο οικονομικό και στο στρατιωτικό επίπεδο. Το παιχνίδι ήταν απλό "επιβαλλόμαστε στους Πέρσες ή παύουμε να υπάρχουμε". Αυτό ήταν το έργο ζωής που επιφύλασσε ο Φίλιππος για τον γιο του.

Παρ' όλη την σκληρότητά του [ την θεόρατη αγάπη του για τον Αλέξανδρο την έκρυβε ως επτασφράγιστο μυστικό κάτι που ο Αλέξανδρος δεν το έκανε, μια επίσκεψη στον τύμβο της Βεργίνας σε πείθει για την λατρεία και τον θαυμασμό που αισθανόταν ο Αλέξανδρος για τον πατέρα του ] του πρόσφερε τα πάντα για να τον προετοιμάσει για την αποστολή του : στρατιωτική εξάσκηση, ευθύνες διοίκησης από πολύ ενωρίς (από παιδί σχεδόν) και τους καλύτερους δασκάλους του κόσμου !

Η στροφή του Ελληνισμού προς την ανατολή είχε διπλό χαρακτήρα : ήταν μια κίνηση ανάγκης για επιβίωση αλλά και μια φυσική έκφραση της τότε Ελληνικής ισχύος. Τα μεγάλα ιστορικά αυτά φαινόμενα που σημαδεύουν την πορεία της ανθρωπότητας δεν ξεπηδούν ξαφνικά από το μυαλό κανενός 'ηγέτη' (αυτό προσπάθησα τηλεγραφικά να πω στο προηγούμενό μου σχόλιο) παρά είναι επίπονες και επίμονες κοινωνικές διεργασίες που εξελίσσονται σε μεγάλα χρονικά βάθη και καταλήγουν να «ανθίσουν» παρασύροντας ως υποστηρικτές πολύ μεγάλα τμήματα της κοινωνίας για το καλό ή για το κακό ...

Οι στρατιώτες που περπάτησαν για χιλιάδες χιλιόμετρα και πολέμησαν, οι σιδεράδες που έφτιαχναν τα όπλα, οι γεωγράφοι και οι στρατηγοί, οι διανοούμενοι και οι γιατροί δεν ακολούθησαν τον Αλέξανδρο στην άλλη άκρη του κόσμου με το ζόρι. Τον ακολούθησαν γιατί ήταν εκφραστής ενός κοινού οράματος που αναπτύσσονταν στις Ελληνικές συνειδήσεις για πολλές δεκαετίες.

Ο εκφραστής ενός οράματος στην πολιτική ή στην τέχνη ή στην φιλοσοφία ή στην επιστήμη δεν το ‘δημιουργεί’ είναι απλά εκφραστής του οράματος, όχημα για την πλήρωση της αναγκαιότητας – τίποτα λιγότερο αλλά και τίποτα περισσότερο.

(σκέψου και ένα άλλο παράδειγμα: πόσοι φυσικοί ασχολούνταν με θέματα που προσομοίαζαν με τα ενδιαφέροντα του Αϊνστάιν την ίδια εποχή – ήταν απλώς η ώρα της Νευτώνειας φυσικής αντίληψης να ... αλλάξει ‘κουκούλι’ … )

... όλο δύσκολα μου βάζεις ..:-)
.
13 Ιουνίου 2009 στις 11:27 μ.μ.
διαφωνώ πλήρως,αλλά σιωπώ
μιας και δεν έχω άλλη επιλογή
μπροστά την αγωνία ενός πατέρα..:-))
grsail said :
13 Ιουνίου 2009 στις 11:33 μ.μ.
... μόνο ένας αριστοκράτης (εκ πεποιθήσεως) θα μπορούσε να διαφωνήσει :-))
13 Ιουνίου 2009 στις 11:40 μ.μ.
τσ,τσ,τσ...:
σιγά-σιγά θα με βγάλεις
πλατωνικό οπαδό και ακόλουθο της Aσπασίας...:-))
σε προειδοποιώ όμως..:
ότι ούτε τεκνός είμαι σαν τον τσίπρα...
ούτε ποτέ με φωνάζαν Περικλή..:-D
grsail said :
14 Ιουνίου 2009 στις 12:11 π.μ.
...δεν έχω ακόμη βγάλει ασφαλές συμπέρασμα επί της προσωπικότητος του Πλάτωνος όσο και του ακραιφνούς ολιγαρχικού διδασκάλου του ...

... ο Περικλής και βεβαίως η Ασπασία ως απλούστεροι και αθωότεροι μας άφησαν κάτι χειροπιαστό να καμαρώνουμε (όλοι) και όχι βιβλία και ιδέες ...

... δεν έχασες την ευκαιρία να ενσταλάξεις το δηλητήριο της απαξίας στο τσιπρό - παιδο !!
Ο Αλέ-κσ-ης έλκει εκ' της ορθοδόξου κκέδικης αριστεράς και κάτι ... ανανεωτικούς (μη λέμε ονόματα) τους κάνει μια χαψιά ! Νομίζω ;
14 Ιουνίου 2009 στις 12:32 π.μ.
σε παρακαλώ...,
μην με ψήνεις ν' ασχοληθώ
με πρώιμα φρούτα και συμπεράσματα
ενός παρηκμασμένου συμποσίου....,
(συγνώμη συνεδρίου ήθελα να πώ..)
όσον αφορά το αρχέγονον πρόβλημα..:
γιατί της φρύνης είχει
και της ασπασίας δεν είχει κάγκελλα...
νομίζω ότι είναι καθραρά θέμα
καταγωγής και παράδοσης...:
η μεν φρύνη εθεωρείτω ελληνίς,
η δε ασπασία μέτοικος εξ ανατολής..;-)
grsail said :
14 Ιουνίου 2009 στις 12:40 π.μ.
:-))

... το 'συμπόσιο' είναι ... γκαστρωμένο ;-)

- για να αλλάξουμε θέμα :

http://www.anixneuseis.gr/?p=2890

το βρήκα ειλικρινές και ίσως συγκινητικό για τους ένθεν και ένθεν του Αιγαίου ...
14 Ιουνίου 2009 στις 12:49 π.μ.
δεν μπορώ να το ανοίξω...:(
σε παρακαλω έλεγξε τη διεύθυνση ,το URL...
grsail said :
14 Ιουνίου 2009 στις 1:25 π.μ.
SABAH: «Γιατί να θυμίζουμε συνεχώς πως είμαστε ξένοι στην Πόλη”;
Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα
SABAH, από τον Engin Ardiç, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία,
στηλιτεύεται ο τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης.
Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει μία σειρά από αλήθειες τις
οποίες το Κεμαλικό καθεστώς εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να
παρατεθεί το πλήρες κείμενο:

«Μην το θυμίζετε αυτό στους μη μουσουλμάνους!
ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο με θέμα «Θα πάρουμε πίσω στην Πόλη»…
ΑΝ έφτιαχναν μακέτα με τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες με τις πανοπλίες
τους να επιτίθενται στην Πόλη…
ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν
μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό μας Ulubatlι Hasan και τον γκρέμιζε
κάτω…
ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος
πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος
Φραντζής κι έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης…
ΑΝ έφτιαχναν μια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά σταυρό…
ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα σας άρεσε; Δεν θα μας άρεσε, θα
ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη μας. Τότε γιατί
το κάνετε εσείς αυτό;
H πτώση όπως την αποδίδει Τούρκος καλλιτέχνης (c) worldbulletin
Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την άλωση) σαν να ήταν χθες;
Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή διακηρύσσετε σε όλο τον κόσμο: «αυτά τα μέρη δεν
ήταν δικά μας, ήρθαμε εκ των υστέρων και τα πήραμε με τη βία».
Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη μνήμη μια υπόθεση 6 αιώνων;
Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια μέρα θα δοθεί
πίσω;
Μην φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε μερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων
του 1919. Μη φοβάστε, τα 9 εκατομμύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την
πόλη των 12 εκατομμυρίων και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την
κατοικήσουν. Αυτό το όνειρο το βλέπουν μια χούφτα βλάκες μόνο. Κι οι δικοί μας
που γιορτάζουν την Άλωση είναι μια χούφτα φανατικοί μόνο που η φωνή τους
ακούγεται δύσκολα.
Ρε σεις, αν μας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις μέρες και τρεις νύχτες
συνεχώς τι θα απαντήσουμε; Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό μας στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς;
Αντί να περηφανευόμαστε με τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε με
αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι
περιοχή κατακτημένη.
Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=μανα,
dolu=γεμάτη) αλλά προέχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή. Ακόμα και η
ονομασία της Ισταμούλ δεν είναι όπως μας λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου
υπερτερεί το Ισλάμ» τραβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το
«εις την Πόλιν».
Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαμε μόνιμη εγκατάσταση, τέλος η νομαδική ζωή και γι’ αυτό
ο λαός αγοράζει πέντε πέντε τα διαμερίσματα. Κανείς δεν μπορεί να μας κουνήσει,
ηρεμήστε πια…Οι χωριάτες μας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την
Κωνσταντινούπολη χωρίς πολλές φαμφάρες…».
14 Ιουνίου 2009 στις 9:56 π.μ.
Τέλειον.
Τα Σέβη και τον Θαυμασμό μου,
ακόμη και αν το κλάμμα είναι κροκόδηλον
όπως και οι δηλωσεις του ερντογκάν
εναντίον του πέρες..:-))

Δημοσίευση σχολίου

αναρτησεις