- Ω ξειν, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις,
ότι τήδε κείμεθα
Οι 300 της Σπάρτης δεν υπάρχουν πια.
Τώρα είναι η εποχή των 300 της Πάρτης.
Και ο άνθρωπος δεν είναι πολιτικό όν.
Είναι οικονομικό και σεξουαλικό ον.
Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
ΚΛΙΚ
Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει διαχρονικά κάποιες ομοιότητες
με την κατάσταση στην Ιταλία,
ίσως και λόγω μεσογειακού ταμπεραμέντου.
Η Ελλάδα έχει περάσει και παλιότερα τέτοιες κρίσεις,
οι οποίες όμως δεν έγιναν αντιληπτές στο βαθμό που έπρεπε,
εξ αιτίας του γεγονότος
ότι οι πολιτικοί μύθοι, ήταν ακόμη ζωντανοί.
Τα τελευταία χρόνια, το παραμύθι της πολιτικής εξουσίας
και το νταραβέρι της με την οικονομική ολιγαρχία,
είναι όχι μόνο εμφανές,
αλλά όπως θα το χαρακτηρίζαμε στην καθομιλουμένη «ξεφωνημένο».
΄Ολοι πια γνωρίζουν,
ότι το κυρίαρχο στοιχείο στην πολιτική ζωή του τόπου
είναι η διαφθορά που πλέον έχει διαβρώσει τα πάντα.
Το πιο καθοριστικό όμως είναι η αίσθηση του αδιεξόδου.
Σε παλιότερες εποχές,
όσο η μάζα ήταν τελείως αποβλακωμένη από την πολιτική μυθολογία,
δεν υπήρχε η αίσθηση του αδιεξόδου,
γιατί οι μάζες πίστευαν ότι ήταν αρκετό
να φύγει ένα κόμμα από την εξουσία
και να έρθει το επόμενο,
οπότε όλα θα διορθώνονταν.
Κάτι μόνο που αποδείχτηκε όχι μόνο πού εσφαλμένο,
αλλά και πολύ αντιοικονομικό.
Το γεγονός είναι αυτό που ίσχυε πάντα,
αλλά δεν ήταν κατανοητό από τη μάζα,
ένα μάθημα που το πλήρωσε ακριβά
και που φυσικά το πληρώνει ακόμη και με τόκο...
από το..:http://www.klik.gr/magazine/05/η-εξέγερση
Τώρα είναι η εποχή των 300 της Πάρτης.
Και ο άνθρωπος δεν είναι πολιτικό όν.
Είναι οικονομικό και σεξουαλικό ον.
Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
ΚΛΙΚ
Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει διαχρονικά κάποιες ομοιότητες
με την κατάσταση στην Ιταλία,
ίσως και λόγω μεσογειακού ταμπεραμέντου.
Η Ελλάδα έχει περάσει και παλιότερα τέτοιες κρίσεις,
οι οποίες όμως δεν έγιναν αντιληπτές στο βαθμό που έπρεπε,
εξ αιτίας του γεγονότος
ότι οι πολιτικοί μύθοι, ήταν ακόμη ζωντανοί.
Τα τελευταία χρόνια, το παραμύθι της πολιτικής εξουσίας
και το νταραβέρι της με την οικονομική ολιγαρχία,
είναι όχι μόνο εμφανές,
αλλά όπως θα το χαρακτηρίζαμε στην καθομιλουμένη «ξεφωνημένο».
΄Ολοι πια γνωρίζουν,
ότι το κυρίαρχο στοιχείο στην πολιτική ζωή του τόπου
είναι η διαφθορά που πλέον έχει διαβρώσει τα πάντα.
Το πιο καθοριστικό όμως είναι η αίσθηση του αδιεξόδου.
Σε παλιότερες εποχές,
όσο η μάζα ήταν τελείως αποβλακωμένη από την πολιτική μυθολογία,
δεν υπήρχε η αίσθηση του αδιεξόδου,
γιατί οι μάζες πίστευαν ότι ήταν αρκετό
να φύγει ένα κόμμα από την εξουσία
και να έρθει το επόμενο,
οπότε όλα θα διορθώνονταν.
Κάτι μόνο που αποδείχτηκε όχι μόνο πού εσφαλμένο,
αλλά και πολύ αντιοικονομικό.
Το γεγονός είναι αυτό που ίσχυε πάντα,
αλλά δεν ήταν κατανοητό από τη μάζα,
ένα μάθημα που το πλήρωσε ακριβά
και που φυσικά το πληρώνει ακόμη και με τόκο...
από το..:http://www.klik.gr/magazine/
Image: For A Few Dollars More (1965)
Το παλιότερο δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν» έχει πια ξεπεραστεί.
Τώρα πλέον ανήκομεν εις το Φαρ Ουέστ.
Δημοσίευση σχολίου